Gastigado en Ĝenevo por Esperanto-parolantoj

Pluraj ĝenevaj esperantistoj volonte gastigas Esperanto-parolantojn el aliaj regionoj. Iuj el niaj membroj kutimas vojaĝi pere de Esperanto, ni do plezure bonvenigas vojaĝantojn. Pasintjare, membroj de La Stelo gastigis Esperantistojn el Aŭstralujo, Ĉinujo, Hungarujo, Japanujo, Polujo kaj Svedujo.

Se vi deziras veni al Ĝenevo, por visiti la urbon aŭ por aliaj kialoj, kontaktu nin! Sciu tamen : ni ekzamenas nur la petojn vortigitajn en Esperanto 🙂

Por privatuloj (ĝis 4 personoj)

Bonvolu kontakti ĝenevajn membrojn de Pasporta Servo.

Por grupoj (ekde 5 personoj)

Bonvolu skribi mesaĝon al nia asocio priskribante vian vojaĝon. Ni klopodos trovi tranokteblecojn por via grupo en nia urbo.

«Les Rues-Basses» (la Malaltaj Stratoj) situas je la maldekstra flanko de la lago, ĉe la piedo de la monteto kie troviĝas la «Vieille-Ville» (la Malnova Urbo). Temas pri kvar stratoj : rue de la Confédération, rue du Marché, rue de la Croix-d’Or kaj rue de Rive.  Ili konstituas la spinon de la «basse ville” (la malalta urbo), inter la lago kaj la monteto de la malnova urbo. Antaŭe, ili estis la malriĉa kvartalo, kie loĝis laboristoj; ĉe la bordo de la lago, diversaj varoj, kiuj alvenis boate, estis malŝarĝigitaj. Nuntempe tiu kvartalo estas tre ŝika, kun luksaj butikoj.
Ekde tiuj komercaj stratoj oni supreniras al la alta urbo, nomita «Vieille-Ville» (Malnova Urbo) ĝis la «Grand-Rue” (la Granda Strato), kie loĝis la verkisto kaj filozofo Jean-Jacques Rousseau, la pentristo Ferdinand Hodler, la aktoro Michel Simon kaj la verkisto Jorge Luis Borges, inter aliaj.

La kvartalo de la malnova urbo estas la historia kvartalo de Ĝenevo, bastiono de la Reformacio.  Ĝi estas ankaŭ la administracia centro, kie troviĝas la registaro kaj la parlamento de Ĝenevo. En la «Vieille-Ville», oni esploras la jenajn:

•    la katedralo Saint-Pierre (Sankta Petro), kie predikis Calvin;
•    la muzeo pri la Reformacio, kiu informas pri la reformacia historio;
•    la Place du Bourg-de-Four, la plej malnova placo de Ĝenevo;
•    le Palais de Justice, la Juĝejo;
•    la Prison Saint-Antoine, la malnova malliberejo;
•    le Collège Calvin, la unua publika edukejo en Ĝenevo;
•    le Musée d’Art et d’Histoire, la muzeo pri Arto kaj Historio;
•    l’Église russe, la rusa preĝejo kun ĝiaj oraj kupoloj;
•    l’Hôtel-de-Ville, la Urbodomo, kie kunsidas la kantona registaro;
•    les Canons, la pafilegoj de la malnova arsenalo, kie oni povas manĝi legoman supon ĉiun dekduan de decembro, memore al «Escalade» (la «murgrimpado»), t.e. la nesukcesa provo de najbaraj malamikoj ekpreni la urbon en 1602;
•    la Maison Tavel, la plej malnova privata domo de Ĝenevo, en kiu oni povas admiri plej interesajn maketojn kaj ilojn pri la evoluo de Ĝenevo tra la jarcentoj;
•    la Treille, korso laŭ kiu staras la plej granda benko en la mondo (126 m.)

Ekde la Treille, oni malsupreniras al la «Place Neuve», la Placo Nova, kie oni povas viziti la Rath-muzeon kaj «le Parc des Bastions», la parko, bordita de la Universitato, kie staras «le Mur des Réformateurs», larga monumento gloranta la homojn kiuj altrudis la Reformacion al Ĝenevo dum la 16-a jarcento.

En la kvartalo St-Jean (Sankta Johano), kiu similas al vilaĝo, oni trovos malnovajn domegojn kun bele ornamitaj fasadoj. Ekde la najbaraj Rodana klifo aŭ fervoja ponto, oni povas vidi malsuprene la «Jonction», k.e. la kunigo de la du grandaj lokaj riveroj Rhône (Rodano) kaj Arve (Arvo).

Ĉe la alia flanko de la fervoja valponto, oni alvenas al «Bois de la Bâtie», granda arbara spaco por promeni, senstretiĝi, sportumi aŭ viziti la zoon, kiu montras rergionajn bestojn.

«Les Eaux-Vives» (la Vivaj Akvoj) estas la ĝeneva kvartalo kiu kuŝas apud la maldekstra lagobordo. Tie oni trovas la du plej grandajn parkojn de Ĝenevo: «le Parc des Eaux-Vives» kaj «le Parc de la Grange», el kiuj oni povas atingi la kajojn de la lagobordo. Promenante tie, oni malkovras la jenajn:

•    Baby-plage: publika sabla strando;
•    la ŝprucfontano, emblemo de la urbo, kiu ŝprucas ĝis 140 metroj super la lago;
•    la angla ĝardeno, unu el la plej vivaj parkoj de Ĝenevo, kaj
•    la florhorloĝo, kiu elvenis el la horloĝista kaj botanika scipovoj.

Tiu areo bordas la dekstran bordon de la lago. La kvartalo estas multkultura, vigla kaj populara. Tie troviĝas multaj restoracioj kaj drinkejoj kie oni povas malkrovi saporojn el la tuta mondo.
Ekde la «pont du Mont-Blanc» (Blanka Monta ponto), ĉefa travojo inter la du bordoj, oni povas admiri «l’île Rousseau», insuleton nomita memore al Jean-Jacques Rousseau, filozofo de la 18-a jarcento, kiu naskiĝis en Ĝenevo. Iom pli malproksime, en eta parko kiu estas apud la «rue des Alpes» (strato de la Alpoj), oni povas vidi la monumenton memorigan pri la Duko de Brunswick, kiu heredigis sian tutan riĉecon al la urbo Ĝenevo.

Daŭrigante la promenadon, oni malkrovas la jenajn:
•    la statuo de Sissi, Imperiestrino de Aŭstrio, kiu murdiĝis tie ĉi, sur la Kajo Blanka Monto;
•    «les Bains des Pâquis», malnova – sed ankoraŭ funkcianta – publika banejo de Ĝenevo;
•    la Palaco Wilson, kie sidas HCDH, la Alta Komisario de Unuiĝintaj Nacioj pri Homaj Rajtoj;
•    la Muzeo pri sciencoj kaj historio;
•    la parko Mon-Repos kaj
•    la botanika ĝardeno.

Kosmopoliteco kaj malfermo al la mondo estas ĉefaj elementoj de la ĝeneva identeco. La urbo havas tiurilate longan tradicion. Ĝenevo gastigas multajn internaciajn organizaĵojn, ĉiamajn misiojn kaj neregistarajn organizaĵojn. Inter ili, oni menciu la «ONU/Organisation des Nations Unies» (Unuiĝintaj Nacioj) aŭ la «CICR/Comité international de la Croix-Rouge» (Internacia Komitato de la Ruĝa-Kruco), flankita de ĝia mirenda muzeo.
Tiuj organizaĵoj divastigadas la famon de Ĝenevo en internaciaj diskutoj pri paco, homaj rajtoj, laboro, komerco, sano, scienca esplorado aŭ daŭripova evoluo.

En la «Place de Cornavin», la placo kie staras la stacidomo, oni povas viziti la Bazilikon Notre-Dame, ĉefa katolika preĝejo de la urbo. Malantaŭ la stacidomo estas la simpatia kvartalo nomita «Les Grottes» (la Grotoj). Ĝis la 19-a jarcento, ĝi estis la ĉefa loko de la ĝeneva horloĝindustrio. Tie, oni povas admiri, inter aliajn, la domegojn «les Schtroumpfs» karakterizataj de iliaj nekutima arkitekturo.
«Les Grottes» estas ankaŭ la kvartalo en kiu okazas niaj esperantistaj «Kasta-Festoj» kaj la ĉiu-semajnaj kunsidoj de la esperantista «lunda grupo» (de la 18-a horo ĝis la 19-a, en la trinkejo «Le Galicia»).

En la kvartalo «Plainpalais», oni povas malkrovi «la plaine de Plainpalais», vastan ebenaĵon kie okazas, interalie la pulbazaro. Proksime de la ebenaĵo troviĝas pluraj muzeoj:
•    la muzeo de la malnova Plainpalais;
•    la MAMCO, muzeo pri nuntempa arto;
•    la etnografia muzeo kaj
•    la Patek Philippe muzeo pri brakhorloĝoj.
Oni povas ankaŭ promeni en «le cimetière des Rois» (la tombejo de la Reĝoj), kie famaj homoj estas entombigitaj, ekzemple Rodolphe Töpffer (inventisto de la bildstrio), Jorge Luis Borges (argentina verkisto) kaj la Reformaciisto Jean Calvin (Johano Kalvino).

Champel estas kvieta loĝa kvartalo, sed ĝia estinteco estas pli ol sinistra… Tie, en la jaro 1553, Kalvino bruligis vivantan Michel Servet, homo kiu kontestis lian doktrinon.
Nuntempe, oni povas viziti la muzeon pri natura historio, promeni en la belega Bertrand-parko, malsupreniri ĝis «le Bout-du-monde» (la Mondofino), granda sportareo, kaj reatingi Carouge (Karuĵo), kie oni povas vagi kaj butikumi en mallarĝaj vilaĝsimilaj stratoj.

Antaŭalpa monto en najbara franca Haute-Savoie, alta je 1379 metroj, «le Salève» prezentas en ĝia plejaltaĵo, atingebla per telfero, belegan elvidon al Ĝenevo, ĝia lago kaj la ĉirkaŭaj montoj (Alpoj kaj Ĵuraso).