ms-22.2.24
Finfine! Dank’ al la persistema kaj profesia laboro de Daniel Gubler, la biblioteko de La Stelo fariĝis realaĵo. Ĝis nun, la asocio havis multajn librojn, sed neniu sciis precize kion, kaj eĉ malpli sciis kiel ilin prunti. Nun estas listo de la disponeblaj libroj kaj simplaj pruntreguloj. Por ajna informo, ne hezitu kontakti La Stelo. Sur la bretoj de la Stela Biblioteko troviĝas pluraj aparte interesaj verkoj. Al ili estos dediĉita estonta artikolo. Sed nenio malhelpas vin ekscii kiuj ili estas 🙂

ms-8.5.2021

La kunvenoj de la Lingvo-grupo iĝis finitaj per la malliberigaj regaraj decidoj, kiuj truddevigis la kafejojn ĉesi iliajn aktivecojn, kaj malebligis la kunvenojn de homoj. Post pli ol unu jaro de tia reĝimo, kaj pro la ebleco ke la situacio povas pludaŭri – al kio oni devas aldoni la timon, por multaj homoj, ekkapti la Covid-viruson, la komitato de La Stelo decidis ne plu daŭrigi tiun aktivecon.

Julavo parolis la noelan. Tion ĉiuj scias. Melodia kaj flua, la noela lingvo povus, tiam, iĝi lingvo de la tuta mondo, se la mondo estus afabla kaj facilanima, revema kaj imagpova. Sed jen, la mondo ne estis preta por tia lingvo, kaj malmultaj estis la homoj kiuj deziris lerni tiun esplorindan, sed iom malfacilan kaj ŝajne neutilan lingvon – almenaŭ laŭ la diro de tiuj, kiuj plejofte ĝin nek parolis, nek eĉ aŭdis -. La noela finfine paroliĝis nur de la feinoj, la gnomoj, la silfoj, la revemuloj kaj iuj birdoj. Kaj de Julavo, kompreneble.